Merhaba Sevgili Anneler ,
Artık çok sık yazı yazamıyorum maalesef . Ufaklık büyüdükçe zorlaşıyor bilgisayar başına geçmek 🙂
Evet 3. sınıfız artık , büyüdük , çok yol katettik çok badireler atlattık .Bitmedi tabiki uğraşmaya devam.
Geçen yazıda ödev abimizden pek bahsetmemiştim, yüzeysel geçmiştim .
Ödev abimiz , Yusuf abimiz , boğaziçili , öğrenci , efendi , terbiyeli , hatta fazla fazla , aşırı … Yani eve geliyor , geç Yusuf demeden salona geçmiyor , salonda da ayakta durup beni bekliyor ben içeri girip otursana diyorum öyle oturuyor .Ben sormazsam su bile istemiyor ….
Allahım bu nasıl bir çocuk MAŞALLAH ! diyeyim de nazar değmesin . Ama ….
Ya olmuyor işte benim oğluma böyle biri olmuyor. Bir süre sonra çocuğu parmağında oynatmaya başladı bizimkisi. Dur ben tuvalete gideyim , anneme birşey söyleyeceğim , su içip geleceğim , babamı arayacağım , sıkıldım mola verelim …. vb …
Yusuf ‘a kızabilirsin gerekirse , bağır bile dedim düşünün artık, ben yapamam kızamam sesimi yükseltemem diyor ….
Kıyamıyorum ona , dersi bitirmek de istemiyorum ama oğluma pek faydası olmuyor farkındayım … :(:( Of oğlum ya of ya ….
Neyse devam ediyorum …
Oğlum ilaç yüzünden çok kilo aldı demiştim ya , aklıma ” ilaç acaba bir tahribat yapmış mı , kontrol ettireyim fikri geldi ” .Hemen aldım randevuyu çocuk doktorundan, gittik. Senelerdir gidiyoruz ama ilk defa açtım konuyu , söyledim oğlumun özel durumunu ve kullandığı ilacı ,önce bana tam teşekküllü bir tahlil listesi verdi sonrada çocuk endokrinoloji bölümüne yönlendirdi.
***** Sizde ilaç kullanıyorsanız eğer mutlaka içeride bir tahribat yapmış mı acaba diye kontrol edin. *****
Yapmaz mı yapmış tabi , tiroid yavaş çalışıyor ve boy da hiç uzama yok ! 1 yılda 1 cm uzamamış oğlum :(:(:(:(:(:( ***Ben zaten oğlumun uzamadığını farkettim ve o nedenle aklıma geldi tahlil yaptırmak*** .Endkr. doktoru ; ” kullandığınız bu ilaç büyümeyi durdurur direkt “ dedi. Allahım ben ne yapayım bilmiyorum artık ya 🙁 Bir bu eksikti zaten .
Şimdide tiroid ilacına başladık .Kiloyu kontrol altına almamız lazım . Abur cuburdan uzak durmak zorunda, şekeri kesmemiz lazım ,spor yapması lazım …
Zeynep öğretmen ile baya iyi frekans tutturduk .İnsanı anlayan birinin olması ne kadar harika birşey , halden anlayan insan …
Beni öyle iyi anlıyor ve işini öyle güzel yapıyor ki anlatamam … Hep birşeyler düşünüyorum ona danışıyorum, o onaylıyor sonra adım atıyorum.
Düşünüyorum düşünüyorum ne yapabilirim diye . Oğluma bir şekilde spor yaptırmam lazım ,eskiden başka nedenden dolayı gerekliydi şimdi artık zorundayım .Kilosu ilaç yüzünden aldı başını gitti. Kilo aldıkça koşamıyor , koşamadıkça basket atamıyor, başarısız oldukça da spor yapmak istemiyor , hepsi zincirin birer halkası gibi, birbirine bağlı .
Eski deneyimlerden sonra özel biryere yazdırmak hiç içimden gelmedi açıkçası. Dur ben bir okuldaki beden eğitimi öğretmeni ile tanışayım dedim …..
Allahım !!! Bir öğretmen bu kadar mı anlayışlı olur. Ben dobrayımdır , iyi ise iyi kötü ise kötü derim.
ÇOK ŞÜKÜR hep iyi insanlar çıktı karşıma !!! Söylüyorum ya hep bunu size .Evet yine isabetli bir karar verdim , yine çok doğru bir adım attım ve yine harika bir insanla tanıştım .
Caner öğretmenimiz…
Özel olarak görüştüm , oğlumun özel durumunu ve yaşadıklarımızı özetle anlattım.Onu severse ne kadar sözünü dinleyeceğini söyledim (ki araları süpermiş zaten , öğretmeni çok seviyor oğlumu daha hiçbirşey bilmeden , tatlıdır ciğerparem , masumdur ,canım oğlum 🙂 )spor yapmasının ne kadar önemli olduğunu … herşeyi konuştum .
Tamam siz hiç merak etmeyin ben ilgileneceğim dedi ve … Destan yazdı adam resmen.
Nasıl mı ?
Zaten derslerine girdiği için her derste oğluma özel, bir kenarda basket oynattırdı ,
Basketi geliştirsin diye elinden gelen herşeyi yaptı ,
Bir süre sonra başkan yaptı oğlumu ( önceki yazılarda değinmiştim , “10 atışın 8-9 u basket ,adam süper atıyor “diyor öğretmeni hep )
Haftada 2 gün okulda spor kursu vardı 2 sinde de oğlumu basket takımına aldı,
Bizimki zora gelemez , laf söylersen küser gider , kursa kalmak istemedi defalarca ben her salı ve perşembe aynı saatte aradım öğretmenini , henüz gelmedi derdi , meğer kaçıp servise gidiyormuş,Caner hocamız taa arka bahçeye gidip, oğlumun servisini bulup, onu derse gelmesi için ikna edip, indirdi servisten , ne diller döktü ne konuşmalar yaptı … anlatamam .
Başka bir gün, oğlumu okulda ara ara yok , servise baktı yok , anons ettirdik yok , güvenlik kulübesinde saklanmış meğer , Caner hoca diğer öğrenciler onu beklerken okulu karış karış gezdi , oğlumu buldu ve güzel güzel konuşup onu derse girmeye ikna etti …
Ve bunları neredeyse her hafta , sene sonuna kadar, bıkmadan, yılmadan yaptı ! Artık utanıyordum aramaya ,” hocam çok mahcup oluyorum size bırakın girmesin derse “dedim kaç kere , ” olur mu benim işim bu dedi , ayrıca çocuk harika basket atıyor onu kazanmak istiyorum , benim kadar basket atıyor çok iyi , kaybetmeyelim , uğraşalım ” diyor .O bunları yaptıkça , söyledikçe öyle ezildim ki anlatamam …
Allah razı olsun Caner hocam dan da , Yasin öğretmenden de (sınıf öğretmeninden ) , Zeynep öğretmen den de …
Bu hayatta iyi insanlar da varmış meğer , hemde ne kadar iyi , ne kadar düzgün ve kaliteli insanlar .
*** Annem hep der ” doğru direkt yıkılmaz kızım , kim ne yaparsa yapsın sen doğru ol , eğilme , bükülme ” aynen öyle .Doğru direkt yıkılmaz , çünkü niyeti iyi olanın Allah öyle bir yardımcısı oluyor ki …. ***
Ne mutlu bana !
Haklarını ödeyemem ben bu insanların. Düşünün, beden eğitimi öğretmeni, ne mecbur bu kadar , her hafta , haftada 2 gün benim oğlumla uğraşmaya … Çok uğraştı çok .
Tüm güzel dualarım , iyi dileklerim sizlerle …
Tüm bu işler bitti , düzenimiz oturdu (ödev abisi , okul , spor , tahlil-tiroid ) ve sıra geldi mayıstan beri beynimi kemiren , içimi yeyip bitiren EEG meselesine .
İnsan herşeyden kaçıyor ama kendinden kaçamıyor , gerçekler ne kadar acı versede bilmek gerekiyor .Ki bu benim hayatım değil .Ben ne yapıyorsam oğlum namına yapıyorum . Büyüdüğünde ” neden bana şunu yapmadınız / yaptırmadınız , neden şu doktora götürmediniz , madem biliyordun , doktor söylemişti neden eeg çektirmedin … gibi birşey desin asla istemem.
Onun düzelmesi , iyiliği için , ona şifa olacak ne varsa anne olarak yapmam lazım bu babasından bile önce benim görevim , çünkü ben anneyim …
Tüm bu düşünceler sonucunda karar verdim , EEG çektireceğim. Kaçış yok , kaçamam, bu kadar yol gittikten sonra bu korku , pes ediş yakışmaz bana !
Aldım elime telefonu girdim arama motoruna ve karşıma çıkan ilk yeri aradım.
Konuştuk pazartesi dedi , ben bugün olmaz mı dedim(cuma günüydü) olur ama koşulları sağlamanız lazım dedi.
Koşullar :
İşlem gece 01:00 ve sonrasında yapılacak ,çocuk o saate uyanık kalacak ,
Kesinlikle karnı tok olacak ,
Yorgun , uyumak üzere olacak ama uyutmak yok ,
Ve günü keyifli geçirin ki keyfi yerinde olsun dedi .
Bunlar benim için çok zor değil .Zaten oğlum pek sever geç yatmayı , cuma günü , ödev derdi de yok , çıktık okuldan , doğru gezmeye .Tıka basa yedi yemeğini , gezdi , saat 22:00 gibi çıktık babasını da alıp eve gittik , 23:00 gibi eve geldik . Sohbet , muhabbet , hadi film seyredelim beraber derken hem vakit geçti hemde keyifli zaman geçirdi .
Ama benim içim … Nasılım anlatamam .Kalbim ağzımda atıyor sanki , ne olacak , ne çıkacak , ne olacak , ne çıkacak , nasıl yaptıracağız bu işlemi , ya yapmazsa , yaptırmazsa …
Ooo baya yazmışım 🙂
Devam edeceğim ,
Sevgilerimle ,
NOT : Önceki yazıda bebek ile ilgili yaşadığım bir şeyden bahsedeceğim demiştim ama özür dilerim , detayları unutmuşum . Çok detay yazdım bu yazıda .Ama yine olaylı bir döneme giriyorum o nedenle yazdım bu kadar detayı. Kusura bakmayın , 1 veya 2 yazı sonra elbette onu da anlatacağım.
