Merhaba Sevgili Anneler ,
Geçen yazıda oğlumdan bahsetmemiştim, bu yazıda tekrar konumuza dönelim.
İlaç ve class dojo sayesinde puanları artıyor oğlumun .Öğretmenin neredeyse şikayeti kalmadı gibi birşey .Ancak ben durmuyorum tabi ki. Akşamları soruyorum oğluma ” nasılsın neler yaptın bugün okulda ? ne yedin ne içtin ? tenefüste ne oynadın arkadaşlarınla ? ” gibi sorular.İlerleyen günlerde bu sorular ile ilgili bir yazı yazmayı düşünüyorum zaten o nedenle şuan yüzeysel geçiyorum .
Eyvah bir sorun daha ! Yakaladım !!!
Ne yaptın tenefüste arkadaşlarınla ?
-Arkadaşlarım beni oyuna almıyor anne bende okulda geziyorum.
Geziyor musun ? Nereye gidiyorsun oğlum ?
-Hiiiiçç aşağı iniyorum , langırt oynayanları seyrediyorum ( bizimkilerin yaş grubuna harçlık vermek yasak , yanında para olmadığı için langırt oynayamıyor ).Sonra yukarı çıkıyorum , yürüyorum , filan filan işte …
1-2 defa okula gittim , tenefüste onu gizli gizli izledim arkasından, öyle boş boş yürüyor , sanki yanında biri varmış gibi birden koşuyor , sonra tekrar yürüyor ,oyun oynayan çocuklara bakıyor …. :(Düşünsenize bir …:(:(:(:(:(
Allahım , çok kötü ya çok … Her zamanki gibi ” Yaşayan bilir , yaşayan anlar “ diyorum.
Öğretmeni ile görüştüm bu konuyu birkaç defa. ” Oyunların kurallarına uymuyor , çabuk sıkılıp bırakıyor diye arkadaşları almıyor onu oyuna ama o kadar da değil her tenefüs gezmiyor bazen kızlarla oynuyor “dedi.
Fakat bu cevap benim için yeterli olmadı.Nedense tatmin olmadım .Her şeyi de sınıf öğretmeninden bekleyemem diyerek rehberlik öğretmenine gitmeye karar verdim.
Bütün sınıfı tek tek görüşmeye almış , oğlumu sormuş .Onunla ilgili ne düşünüyorlar , seviyorlar mı , neden oyun oynamıyorlar … Sağolsun herkesi sorguladım diyor.Sonrasında yetmedi 1 hafta boyunca ara ara tenefüslerde takip ettim neler yaptığını dedi.
Sağolsun. İşte halden anlayan , iyi bir insan daha .
Okuldan yana şanslıyım !
Çok şükür !
Sınıfta oğlumu sevmeyen , hakkında kötü yorum yapan 1 kişi bile yok .
Canım o benim , çok tatlıdır , masumdur,iyidir oğlum 🙂
Tenefüste de; ciğercinin önünde bekleyen kedi gibi langırtın başında bekliyor ki biri ona gel sende oyna desin . Yaaaa … :(:(:(:( nasıl ağlamıyayım söylesenize …
Sıkıntı belli işte , oyun kuramıyor , oyunun kurallarına uymuyor , çabuk sıkılıyor ve sonuç yanlızlık.
Kabul ettim mi ? HAYIR ! Bir şekilde onu oyunlara almaları gerekiyor ve oğlumun da oyunların kurallarına uyması gerekiyor . Bunu evde ben ve babası , okulda sınıf öğretmeni ve rehberlik , bir de Merve hanım hepimiz anlattık , herkese anlattırdım .
Sosyallik , sosyal hayat çok önemli benim için,okula bağlar/soğutur insanı Öyle bir ortamınız olur ki okula koşa koşa gidersiniz veya bir kıza / bir erkeğe aşık olursunuz okul sizin için cennetten bir köşe oluverir . Hepimiz yaşadık bunlara benzer duyguları. Akademik başarı toparlanır , her şeyi vaktinde öğrenemese de 3 sene 5 sene sonra aklı başına gelir , sıkı çalışır toparlar ama sosyallik … Bana göre öyle değil . Mesela bir yere(kurs , okul …vb) açıldıktan 2-3 hafta sonra başlayın bakalım milletin kurduğu arkadaşlığı yakalayabiliyor musunuz ? ( Farkındayım bu konu tartışmaya açık . Ben kendi oğlum için önce sosyallik diyorum )
Elimden geldiği kadar , mümkün olduğunca bu konu üzerine yoğunlaştım bir kaç ay ve çok fazla olmasa da biraz yol katedebildik .Yeterli değil ama … ne yapayım bu kadar oldu.
İlaç …
Oğluma kilo aldırdı . İnanılmaz kilo aldı.Nisan ayındaki kilosunu şuan hatırlamıyorum ama ilaca başladıktan 1 yıl sonra 14 kilo almıştı 🙁 Ben yapamıyorum ve yapamadım ama size tavsiyem ” çocuklarınızı marketlerde satılan herşeyden uzak tutun” her türlü abur cubur yiyecekler onları bataklığın içine çekiyor resmen. Özellikle ve en çok şeker -şekerli her şey !
İlaç sayesinde baya ve güzel yol katettik. Oğluma derdimizi anlatabildik , eğitim verebildik .Tavır ve davranışları öyle normal oldu ki kendi kendime ilacı bırakmaya karar verdim .
Tamam artık ilaç düzeltti , bırakalım ,içmesin ve öyle devam edelim yolumuza dedim. Çünkü artık bizi dinliyor , ne yapması / yapmaması gerektiğini de anladı, ödev sorununu da çözdük. İçmesin ilaç filan , öğretmeni şikayet etmezse bırakırız ve bu iş burada biter diye düşündüm ( Farkettiniz mi bilmem bir hata daha yapıyorum ).
Mayıs ayındayız . Kendimce böyle bir şey deneyeceğim.
Hemen öğretmenine haber verdim ve gözlemlediği olumlu/olumsuz tüm değişiklikleri bana bildirmesini rica ettim .Bu arada nörolog’tan randevu aldım yine.Zaten 6 ay oldu , bir durum değerlendirmesi yapsın istiyorum.İlacı bırakınca neler olduğunu yine öğretmeninden raporlamasını rica ettim , alacağım o raporu öyle gideceğim nöroloğa.
Ne mi oldu ? Çocuk çılgına döndü. Konuşuyor ama ne konuştuğunu bilmiyor , elini kolunu nasıl hareket ettirmesi gerektiğini bile neredeyse unuttu , bütün dengesini altüst ettim oğlumun.Okulda da 3.günden sonra dikkat dağınıklığı ,derslere ilgisizlik hissedilir derecede kendini gösterdi.
***ÖNEMLİ NOT : Bu söyleyeceğim şey önemli . Aslında ilerleyen yazılarda konusu geçecek ama ben bekletmek istemiyorum.
Çocuğuna ilaç veren sevgili anneler , bu ilaçlar kendi kendinize bırakabileceğiniz , hergün içirirken biranda kesebileceğiniz ilaçlar DEĞİLDİR. Lütfen bu hatayı yapmayın . Ben yaptım çocuğum mahvoldu ve 1 hafta böyle yaşadık hatta yaşayamadık diyebilirim. Ben , BEN !!! İLK DEFA sinirimden oğluma tokat attım maalesef , o kadar çıldırttı beni düşünün (bağırırım ,çığlıklarım , çıldırmalarım meşhurdur benim ,çok kızarsam da çimdiklerim ama tokat …hele dayak atma ! Allah korusun ) . Hiçbir dediğimi yapmaz , anlamaz oldu ve her şeye karşı çıkıp avaz avaz bağırıyordu ve daha neler neler …
Bu ilaçlar bütün sinir sistemine ve beyin ‘e etki ediyor , kendi kendinize , doktora danışmadan kullanımı ile ilgili hiçbir değişiklik yapmayın.
Bizim ilacımız için söylüyorum : 3 ayda bırakılıyormuş , azaltarak bırakılması gerekiyormuş (doktor kontrolünde azaltılması gerekiyorken) ben bıçak gibi kesip attım ve sonuç kötü oldu. Siz kendi ilacınız ile ilgili mutlaka her türlü olumlu / olumsuz değişikliği doktorunuz ile görüşerek yapın. ****
Aldım öğretmenin raporunu yine gittim nöroloğa .Randevuyu 1 gün önce saat 3 gibi filan almıştım ancak nörolog bana ” dosyayı evde unuttuğunu ( oğluma ait , hasta dosyası )söylüyor , ” randevuyu geç almışsınız benim geç haberim oldu diyor” ki randevu saatim 17:00 . Unuttuysa da eve gidip /eve birini gönderip aldırabilir dosyayı . Yapmamış ve ben yine, ÇOK AFEDERSİNİZ!!! 50 dakikasına 500 liradan fazla para verdiğim seansın 15 dakikasını tüm geçmiş hikayeyi baştan anlatarak harcadım.
Artık BAYA FARKINDAYIM
Artık KENDİME GAYET GÜVENİYORUM
Anladım , çözdüm bazı şeyleri . Kendime , iç sesime ve bugünlere gelene kadar verdiğim kararların isabetine bakarak diyorum ki ; Cerrahpaşa’nın da Prof.ü olsa bu doktor bizim için doğru adres değil .Benim kaybedecek vaktim yok . Tamam işinin uzmanı olabilir ben onu değerlendirme haddine sahip değilim ama diyorum ki ; ” bizim için doğru kişi doğru doktor değil ” , ben 2 kez üst üste dosyayı bile unutan bir doktora güvenmek istemiyorum.
Geçelim , seansta neler konuştuk .
Dedimki ;”” bu ilaç sanki puzzle gibi ,oğlumun beyninde birkaç yanlış yere yerleşmiş parçayı doğru yere oturttu , yada sanki doğru yapılmış ama sarsıntıdan tüm parçaları yerinden oynamış bir puzzle vardı ve ilaç ile hepsi tekrar yerine oturdu “” şeklinde ifade ettim .Doktor güldü , evet olabilir dedi. Ben devam ettim ; ” bakın 1.sınıf okuma yazma öğrenmekle geçti , bu yıl iyi bir öğretmene denk geldik ve yoğun geçti hatta bu sene de bitti , benim bu öğretmenle 2 yılım var , iyi değerlendirmem lazım , başka birşeyler yapmam lazım.Bu çocuğun beynine bu ilaç iyi geldiyse sıkıntı beyinde olabilir mi acaba ? Bunu nasıl öğrenebilirim ? ” dedim . ” O zaman EEG çektirmeniz gerekiyor , çektirin o da bir alternatif ” dedi. Ayrıca ,” 12 yaşına kadar verdiğiniz eğitimleri alacak 12 den sonra yani ergenlik başlayınca artık 100 gr emek verseniz ancak 50 gr alacak , 12 yaşına kadar bu çocuğun peşini bırakmayın “dedi. İlaca devam , ilacı kesmeyin dengesi bozulur dedi.
Şimdi de sırada EEG çektirmek var . Tepeden tırnağa bakacağım nerede kaçak var , sıkıntı nerede ? Neden yaşıyoruz bunları ? Hiçbirşey kaçırmak istemiyorum , bu kadar emek verdik , veriyoruz şunu da yapmadım keşke şunu da yapsaydım demek istemiyorum . Her şeye , her yere bakacağım .
Farkındamısınız ben yönlendirdim , ben sorguladım , didikledim o zaman EEG dedi doktor . O , ben sormasam birde bunu yaptırın demiyordu.
Bakın sizlerde bir süre sonra bu noktaya geleceksiniz EMİN OLUN. Doktor seçebileceksiniz , doktorun hangi söylediği size uyuyor hangisi uymuyor siz karar verecek ve ona göre adım atacaksınız , doktoru siz uyaracak , uyandıracak , yönlendireceksiniz … vb.
Beni hatırlasanıza otizm ne , nasıl birşey diyordum bir zamanlar , çocuğum kanguru gibi zıplardı karşımda , ay erkek çocuk işte hareketli , hopidik oğlum hopidik diye tempo tutardım . O kadar bilinçsizdim . Ama artık öyle değilim.Zamanla sizde bu noktaya geleceksiniz .
EEG istedim ama … Cesaret edemiyorum .Ya beyninde bir şey çıkarsa … Buna hazır mıyım? Sanırım değilim . Yok yok ben şuan buna hazır değilim .Cesaretim yok . Yaptırmam lazım , yaptırmak zorundayım ama cesaret edemiyorum … 🙁
Devam edeceğim
Sevgilerimle ,
